بدون شرح !!
واقعن چه شرحی برای مردان سر به گریبان و گرفتار شهر می توان داشت ؟
کجا می توان شرحی برای شادمانی و امید داشت ؟
دوست داشتن و دوست داشته شدن ها را در کجا می توان داشت ؟
در دود و دم اتوبوسهای خسته ؟ در انتظارهای سرد و مایوس کننده ؟
در فاصله های غریبانه ؟
ثبت تامل برانگیزی است و لحظه ی مناسب
حفظ رنگهادر بی حالی و بلاتکلیفی در جهت انتقال ماجرای عکس می باشد .
با احترام